google-site-verification: google7d163f36c123bf95.html

Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

Χθες βράδυ...



Χθες βράδυ....ήρθες στο όνειρόμου.....είπες πως είναι ωραία εκεί...
..χαμογέλασες και έφυγες.
Εφυγες....δεν πρόλαβα να σου πω ότι σε αγαπάω...ότι ο κόσμος είναι
άδειος χωρίς εσένα.........μου λείπεις και όμως είναι σαν να μην
πέρασε ούτε μια μέρα.

Οι αναμνήσεις πολλές....ατελείωτες.
Πέρασαν τόσα χρόνια και όμως ο πόνος δε φεύγει......παραμένει εκεί.
Μου λείπεις....σε ευχαριστώ για όσα μου έδωσες μα πιο πολύ σε
ευχαριστώ που υπήρξες στη ζωή μου.
Εύχομαι κάθε βράδυ να έρχεσαι στο όνειρό μου...να μυρίζω μόνο
το άρωμά σου.....αχ να ήσουν δίπλα μου!!!!!!!!................                             [Σοφία]





Πόσο βαριες είναι οι μέρες!
Δεν υπάρχει καμμιά φωτιά να με ζεστάνει,
κανένας ήλιος να γελάσει μαζί μου.
Όλα είναι μίζερα.
Ολα είναι κρύα και άσπλαχνα.
Ακόμα και τα αγαπημένα άστρα
μοιάζουν αφάνταστα θλιμμένα.[Χερμαν Εσσε]



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου